ชุดป้องกันความเมื่อยล้าและการลดภาระ

เพื่อที่จะแก้ปัญหาความไม่สะดวกที่เกิดจากความเหนื่อยล้าทางการมองเห็นต่อชีวิตของผู้คน จึงได้มีการนำเลนส์เรซินป้องกันความเหนื่อยล้ามาใช้การศึกษาจากต่างประเทศพบว่าเมื่อดวงตาเพ่งความสนใจไปที่เป้าหมายที่ตายตัว การปรับดวงตาไม่ได้คงที่คงที่ แต่ในระดับหนึ่งสั่นสะเทือนภายในขอบเขตเช่นเดียวกับกล้องที่โฟกัสอัตโนมัติ การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เรียกว่าการปรับการสั่นสะเทือนระดับไมโคร ซึ่งไม่สามารถรู้สึกได้และไม่สามารถควบคุมได้ด้วยตัวเองนี่คือสภาวะปกติของดวงตาดังที่แสดงในรูป A เมื่อดวงตารู้สึกเมื่อยล้า การสั่นสะเทือนระดับไมโครที่ปรับเหล่านี้ การสั่นสะเทือนจะหายไปบางส่วน ซึ่งหมายความว่าความสามารถในการปรับของดวงตานั้นยากต่อการรักษาเมื่อการปรับมากเกินไป แอมพลิจูดของการสั่นสะเทือนระดับไมโครจะมีขนาดเล็กมาก และดวงตาจะอยู่ในภาวะสายตาล้า ดังแสดงในรูปที่ B หากคุณเพิ่มสารป้องกันความเหนื่อยล้าให้กับดวงตาในเวลานี้ เลนส์ปรับการสั่นแบบไมโครจะแสดงขึ้นมาทันทีดังที่แสดงในรูป C เมื่อเปรียบเทียบ C และ B คุณจะเห็นการเปลี่ยนแปลงของแอมพลิจูดอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งบ่งชี้ว่าหลังจากสวมเลนส์ป้องกันความเมื่อยล้า ดวงตาจะฟื้นตัวขึ้นในระดับหนึ่ง และความเมื่อยล้าทางสายตาดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด